Bir dervis calismasi...

Nevruz'da Austin'deydik...

Austin'e konser vermeye gittik. Iki kisimdan olan konserimizin ilk kismini ses kayitlari teknik sebeplerden dolayi yoktur :) Ikinci kismin muhteviyatindaki 5 turkuyu de bloga uygun formatta burda paylasacagim. Ilerleyen zamanlarda ise bu dosyalarin mp3lerine linkler olacak. Ikinci kisim ilk parcamiz, Neşet Ertaş hocamizdan Tatli Dile Guler Yuze isimli turkumuzdu. Bu turkuyu ilk defa bu konserde biz (Hakan, Tugba, Jose, ve ben) caldik Cigdem de soyledi.



Sonraki turkumuz Ordunun Dereleri idi.



Yarim Senden Ayrilali...



Gonul Gurbet Ele Varma...



Ve son turkumuz Mardin Kapi Sen Olur

Ve sirada birkac foto o gunden... Hem caldik hem de soyledik...

Bir de bizi yalniz birakmayip, bizi dinlemeye gelen dostlarimiz vardi o gun bizle beraber...

  

Burda bir ismin fotosu eksik... Aslinda her gordugunuz foto karesinin arkasinda, deklansore basan elin sahibi... Uzun lafin kisasi FK - birileri  ya da Ferdi...

Acmak ya da kapatmak,
Kapatilmak ya da acilmak,
Biz buyuduk artema reklamlari ile;
ac kapa ac kapa artema....
Senelerce kullan, istedigin kadar ac kapa,
Artema bu bozulmaz,
Ya biz!

Oyle iste...

Alaim-i sema

Yagmur sonrasi cikan gunes kirar isiklari ve sonra dagitir goge birer birer... Yagmur oncesi, yagmur sonrasi ve elbette Yamgura Yagmur icin Ozel birinden...

Yagmur yagar, damlalar duser
Duser damlalar, yagmur durur
Damla damla olur cicekler sonra
...

Houston'da bir gun

Hakan dedi ki...

Irfan hoca gezmek istiyor, Houston'a gidelim bu hafta sonu...

Dedim yeter ki gezme olsun, hadi gidelim ama once bi kahvalti yapalim hep beraber. Irfan hoca hazirlarim ben deyince, biz de hazir kahvalti bulmusuz tika basa yedik o gun... Sonra dedim ki Hulya ve Nur'a da selam edelim, onlar da takilsin bize...

Hulya aldi eline makineyi tabi, once kendinden basladi resmetmeye....Sonra ben sonra o bu su onlar ve biz....

Kendi sahsima ait olan bir ozelog olduguna gore burasi, bana ait daha bi cok foto bulacaksiniz ki genelde ben fotolarda olmam :)

 
Iste makinenin el degistirdigi nadir anlardan birisinde ben ve mutlu guler yuzum ekranlarda...

Bir baska acidan yine ben karsinizda... Demeyin ki amma megolaman bu cocuk... Ozelog bana ozel bir blog degil mi caniiim... Isin asli fotograflar zamana gore serildi bloga...ondan ben boyle arka arkaya boy goteriyorum... Bi de bunlar secilmisler, devami istenirse baska yerden (ki ben biliyorum orayi) ulasilabilir...

Ben artik arka plana gecmeye baslarken, fotografcimiz kendini ekran onune atar birden ve o hain gulumsemesini (!) :) koyar yuzune...

Soruldum ben FK (bilenler bilir, bilmeyenlere ilk tarih birileri, ikicisi ise Ferdi, daha resmisi ise Ferdi Karadas) nerde fotolarda diye... YK'ya sevgilerle iste FK...

Tek tek portler cekilmeye devam eder muhabbet ile birlikte. Herkesin yuzunde guzel havadan gelen bir gulumse hasil olmustur. Nur sinavlarinin bitmis olmasinin vermis oldugu buyuk heyecanla bir baska gulumsemektedir...

 

Yemmmeklerden once hemen bir ben daha... Dusunur bir halde her an bir sey soyleyecek edasi ile yere bakar ama yurek yakar mi bilinmez...

Iste gunun en onemli anlarindan birisi gelmistir. Meze tabaginda benim yemiyecegim tabuli ve patlican salatalari olmalarina ragmen goze muthis bir zevk vermektedir, damak zevkine hitab etmeden saniyeler oncesinde... Baharatli zeytinyagi da ekmegin banmasi yaglanan ekmegin uzerine baharatlarin yapismasi ve bu muhtesem birlesimin agiz ile bulusmasi anina kelimer yetmez... Aciktiiim ben yine...

Ayni meze tabaginin ekmek on planli bir calismasi...

Nihayete eren meze zevkini muteakip gelen sultan kebabi ziyafeti ayranla birlesince aman Allah'im dedirten dudak isirtan bir manzara olusuverir...

Yemegin ardina masaya icten gelen mutluluklar dolar....

Sigara icenlerin vazgecemeyecegi bir keyif yemek sonrasi...

Hooop! Unutmadik kardesim seni de... Gec gelen Suleyman (yilan sulo) foto siralamalarinda da arka siralara duser... O da doymustur, tokluk yuzunden okunabilir hale gelmistir...

Yemekler yenilmistir, bir avrupa edasi veren rice village sokaklarinda bir tur atmadan bir sonraki duraga gitmek olmazdi ki hava muhtesemdi... Hafiften esen serin bir ruzgar insanin yuzune yuzune tatli tatli vurur her adimda...

Dedim ya rice village daydik diye...

Hava kararmaya yuz tutmustu, birazda enstantaneyi dusurunce daha bir los ortam oldu ama isiklarla da fena olmadi...

Tek isik cicekler arasindaki degildi...

Ve gunun sonunda Hakan'in yangi sondurme borusu ile pozu vardi...

Devami gelecek issallah... demistim ya iste bunlardi bahsettiklerim. Umarim fotolarla birlikte bizimle gezmis gibi olmussunuzdur...