Yerinde duramiyor adeta zaman o siyah kutunun icerisinde...Ben sadece ona yardim ediyorum kameramla disari cikmasi icin ama bir yandan da senelerdir ayni yerde, ayni mekanda, ayni zamanda durmak zorunda kaliyor kutu icinde duramayan zaman...Uzun bir gece olsa gerek diye dusunuyor insan, sabaha karsi 3'e yaklasmakta zaman...Ne isi var fotograf makinesinin elimde o vakitte diye sormayin, can sıkıntısı iste. Masanin uzerindeki tozda cabasi bekar evinin...Bu pozu yakaldiktan sonra usulca birakiyorum makinemi ve uykuya daliyorum adeta zafere ulasmis bir komutan edasiyla...Tarih belli degil bu fotografta, o akip gidiyor... Duran sadece an, tarih icindeki bir kucuk zaman dilimi...Durdurabilene ask olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder